ستاره شناسان دو سیاه چاله را در مرکز یک کهکشان کشف کردند که مانند رقص دو زوج به دور همدیگر می چرخیدند این تصور نادر با کمک شبکه مادون قرمز میدان بررسی اکسپلورر ناسا یا WISE بدست آمده است.
بر طبق مشاهدات تلسکوپ استرالیایی کمپکت و تلسکوپ برج جنوب در شیلی مشخص شد این کهکشان دارای ویژگی های غیر عادی است.شامل جت های موج دار که سیاهچاله باعث می شود که جت ها از یک جت به جت دیگر نوسان کنند.
ما فکر می کنیم که سیاهچاله جت ها ر از طریق همدیگر تکان می دهد و باعث ایجاد یک نیروی گرانشی در هم آمیخته می شود.
این یافته ها می تواند به دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد ادغام سیاهچاله ها با یک دیگر بدهد.این تصویر از طریق تجزیه و تحلیل میلیون ها تصویر مختلف بدست آمده است
در ابتدا دانشمندان فکر می کردند که این اتفاق بخاطر تشکیل یک ستاره در مقیاس بزرگ است اما برسی های بیشتر یک شکل مارپیچی غول آسا از دو ستاره مرده و ادغام دو سیاهچاله را داد.
تصور می شود که هر کهکشات تقریبا یک سیاهچاله بزرگ پرحرم با جرم میلیاردها برابر خورشید را دارد که به وصیله آدمخوری کهکشانی(خوردن اجسام)به آن مقدار بزرگ شوند.اما این رقص تانگو گرانشی از ادغام دو سیاهچاله به وجود آمده است.اما رقص این تو سیاهچاله به آرامی از فاصله چند هزار سال نوری انجام شده و سیاهچاله ها به هم نزدیک تر شده اند و فاصله آنها به چند سال نوری رسیده است.در این مورد سیاهچاله ها بعنوان سیاهچاله های دوتایی یا جفت سیاهچاله نامیده می شوند که توسط تعداد معدودی از تلسکوپ های بسیار قوی قادر به شناسایی هستند این جفت سیاهچاله توسط WISE در فاصله 3.8 میلیارد سال نوری زمین شناسایی شده است
تصاویر رادیویی تلسکوپ کمپکت استرالیا ماهیت دوگانه سیاهچاله و تصاویر WISE لغزش جت ها را تشخیص داد و یک الگوی زیگزاگی ارائه داد دانمشندان می گویند که فقط یک سیاهچاله عظیم قدرت موجدار کردن جت ها و تغیر شکل آنها را در محیط اطرافش دارد.
داده های تلسکوپ Gemini جنوبی نیز نشانه های مشابهی از وجود یک دیسک انبوه مواد در اطراف سیاهچاله هار نشان می دهد.
دانیل استرن از JPL می گوید ما با یک سیستم مرموز طرف هستیم که دارای خواص غیر معمول از جمله جت های غیر معمول و دیسک پیوسته مواد در اطراف دو سیاهچاله است و ساده ترین نوضیح ادغام دو سیاهچاله است.
مر حله نهایی ادغام دو سیاهچاله ارسال امواج گرانشی از طریق فضا و زمان است ومحققان در مورد این امواج بروی تپ اختر ها مطالعه می کنند.
بر طبق مشاهدات تلسکوپ استرالیایی کمپکت و تلسکوپ برج جنوب در شیلی مشخص شد این کهکشان دارای ویژگی های غیر عادی است.شامل جت های موج دار که سیاهچاله باعث می شود که جت ها از یک جت به جت دیگر نوسان کنند.
ما فکر می کنیم که سیاهچاله جت ها ر از طریق همدیگر تکان می دهد و باعث ایجاد یک نیروی گرانشی در هم آمیخته می شود.
این یافته ها می تواند به دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد ادغام سیاهچاله ها با یک دیگر بدهد.این تصویر از طریق تجزیه و تحلیل میلیون ها تصویر مختلف بدست آمده است
در ابتدا دانشمندان فکر می کردند که این اتفاق بخاطر تشکیل یک ستاره در مقیاس بزرگ است اما برسی های بیشتر یک شکل مارپیچی غول آسا از دو ستاره مرده و ادغام دو سیاهچاله را داد.
تصور می شود که هر کهکشات تقریبا یک سیاهچاله بزرگ پرحرم با جرم میلیاردها برابر خورشید را دارد که به وصیله آدمخوری کهکشانی(خوردن اجسام)به آن مقدار بزرگ شوند.اما این رقص تانگو گرانشی از ادغام دو سیاهچاله به وجود آمده است.اما رقص این تو سیاهچاله به آرامی از فاصله چند هزار سال نوری انجام شده و سیاهچاله ها به هم نزدیک تر شده اند و فاصله آنها به چند سال نوری رسیده است.در این مورد سیاهچاله ها بعنوان سیاهچاله های دوتایی یا جفت سیاهچاله نامیده می شوند که توسط تعداد معدودی از تلسکوپ های بسیار قوی قادر به شناسایی هستند این جفت سیاهچاله توسط WISE در فاصله 3.8 میلیارد سال نوری زمین شناسایی شده است
تصاویر رادیویی تلسکوپ کمپکت استرالیا ماهیت دوگانه سیاهچاله و تصاویر WISE لغزش جت ها را تشخیص داد و یک الگوی زیگزاگی ارائه داد دانمشندان می گویند که فقط یک سیاهچاله عظیم قدرت موجدار کردن جت ها و تغیر شکل آنها را در محیط اطرافش دارد.
داده های تلسکوپ Gemini جنوبی نیز نشانه های مشابهی از وجود یک دیسک انبوه مواد در اطراف سیاهچاله هار نشان می دهد.
دانیل استرن از JPL می گوید ما با یک سیستم مرموز طرف هستیم که دارای خواص غیر معمول از جمله جت های غیر معمول و دیسک پیوسته مواد در اطراف دو سیاهچاله است و ساده ترین نوضیح ادغام دو سیاهچاله است.
مر حله نهایی ادغام دو سیاهچاله ارسال امواج گرانشی از طریق فضا و زمان است ومحققان در مورد این امواج بروی تپ اختر ها مطالعه می کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر